‘Als de postbode voorbij komt, drukt hij altijd op de rode knop.’ Jan Kint kijkt vol trots naar de miniprinter die naast zijn voordeur hangt. ‘Druk voor nieuwtjes’, staat er uitnodigend op. Als de 47-jarige Kint er ter demonstratie op drukt, gaat de printer aan het rollen. Enkele tellen later komt er een briefje te voorschijn (zie kleine foto). Daarop een oproep. Wie een leuk idee heeft voor de Dag van de Buren, mag dat altijd laten weten.
In de Knyffstraat in Deurne experimenteert Niels Wouters van de onderzoeksgroep Research[x]Design (KULeuven) met ‘de sociale kwaliteiten van technologie’. Of anders gezegd: hoe kan je met innovatieve snufjes je buren beter leren kennen. De miniprinter, de Readl, is er een van.‘Als je op de rode knop drukt, krijg je een berichtje over de buurt of over de actualiteit’, zegt Kint, die ook de blog van de straat beheert. ‘Ik maak die zelf. Het gaat van een aankondiging voor een quiz tot de vraag hoe iemand Valentijnsdag viert.’ Naast de printer hangt een pen. ‘Op ieder briefje voorzien we plaats om een antwoord te schrijven.’
In een maand tijd is er al bijna vijfhonderd keer een briefje geprint. Sporadisch komt er ook een reactie. Een succes, vindt Kint. ‘Nieuwe sociale contacten hebben we er niet mee gelegd, maar het heeft de bestaande wel versterkt.’
Buurvrouw Marcella denkt er het hare van. ‘Vroeger deden we gewoon een babbeltje op straat. Maar hier begrijp ik niets van. Dit is iets voor de jeugd’, zegt 82-jarige vrouw, terwijl ze zich met haar boodschappen naar binnen haast. ‘Je bereikt er niet iedereen mee’, schokschoudert Kint.
Aan de overkant van de straat springt de grijze hoofdtelefoon tegen de gevel van Eric Biesemans in het oog. Hij leest regelmatig een grapje in, een stukje poëzie of een weetje over de buurt. ‘Als je de hoofdtelefoon opzet, kan je daarnaar luisteren’, zegt de 54-jarige muziekliefhebber. Hij haalt ongeveer vijfhonderd beluisteringen in een maand met Listen. ‘Maar vraag me niet wie dat allemaal zijn.’
Brandende lampen
‘Het geeft mensen een gespreksonderwerp’, zegt Katrien van Boxel. ‘Het is ook leuk voor de kinderen.’ Ze demonstreert het door in haar handen te klappen. De lichtjes kleuren fel rood.
Onderzoeker Niels Wouters is ervan overtuigd dat de drie experimenten bijdragen tot de sociale cohesie van de buurt. ‘De reacties zijn enthousiast.’
Maar hij geeft meteen toe dat er in de Knyffstraat al veel samenhang bestaat. ‘In een volgende fase is het de bedoeling te gaan kijken wat technologie kan in straten waar er nu minder contacten zijn.’
